در واپسین روز فصل تابستانِ سوزانِ۱۳۵۶، نوزادی در نورآباد ایذه چشم به جهان گشود. پسری که فرزند بزرگ خانه بود و او را فرشاد نام نهادند، کودکی باهوش با انبوهی از سوالات که می پرسید و روح پرسشگر او قرار از او بریده بود. از همان کودکی نشانه های بزرگی در رفتار او هویدا بود و ادب و مهربانی در او چشم نواز تر بود.
دوره ابتدائی را در محله ی نورآباد و دوران راهنمایی و دبیرستان را در شهرستان باغملک با رتبه ممتاز به پایان رساند.
او دوره های، کارشناسی، کارشناسی ارشد را بدون وقفه و با رتبه ممتاز طی نمود و در رشته ی کشاورزی(گرایش آگرو اکولوژی) موفق به اخذ مدرک دکتری شد.
استعداد، توانمندی و نبوغ او باعث پله های ترقی را از همان دوران جوانی طی کند. از جمله جوان ترین معاون وزیر در آموزش و پرورش بود. عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور و رئیس پیام نور خوزستان شد و مدتی نیز رئیس پیام نور استان تهران بود.
او پژوهش های زیادی انجام داده و دارای مکتوبات و مقالات معتبر علمی است که در برخی دانشگاه های کشور به عنوان منابع درسی مورد استفاده ی دانش پژوهان و دانشجویان قرار می گیرد.
این دانشمند جوان در افق آینده منطقه به دنبال نورِ آبادی است با تکیه بر نورِ دانایی بر گرفته از گفتمان نخبگانی و خرد جمعی.